فاصله شب تاریک حکومت طاغوت، تا صبح روشن فجر صادق انقلاب

فاصله شب تاریک حکومت طاغوت، تا صبح روشن فجر صادق انقلاب، ده روز خدایى بود، شبهایش همه شب قدر، آرى ... " دهه فجر"

پس از آن ده روز، سپیده روشن" جمهورى اسلامى" دمید.

" کلمه‏ الله‏" بر فراز زمان جاى گرفت و آن روز بزرگ، یکى دیگراز "ایام الله‏" ماندگار تاریخ شد.

کاخ‏ هایى که به قیمت ویرانى کوخ‏ ها برپا شده بود، به دست کوخ ‏نشینان سقوط کرد و محشرى عظیم از اراده مومنان مصمم و مشیت ‏تحول آفرین خدا پدید آمد. دیو گریخته بود که فرشته در آمد.

امام، در پیام خدایى ‏اش و با دم مسیحایى ‏اش در شهیدآباد " بهشت‏ زهرا" ، در" صور انقلاب‏" دمید و مردم را در عرصات حق و محشر نهضت، جان بخشید.

آن ده روز فجر آفرین، از ده قرن هم پربارتر بود و 22 بهمن، اوج آن موج‏ هاى خونین و موج آن شط هاى خروشان بود.

بارى... " صبح صادق‏" انقلاب بود و فجر ایمان از مشرق مکتب ‏سرزده بود که به " نماز عشق‏" ایستادیم. با وضویى از خون ‏دهها هزار شهید، بر سجاده صدق نشستیم و پیشانى اخلاص بر مهر تعبد نهادیم و دل به "ولایت" سپردیم.

همین که خواستیم ذکر استقلال و آزادى بر" زبان انقلاب" جارى ‏کنیم، شیاطین سربرداشتند و تیغ کینه برکشیدند و بذر فتنه ‏کاشتند. " ناکثین" ، سوار بر "جمل قدرت طلبى‏" ، در بصره  ‏بى ‏بصرى فتنه به پا کردند. " قاسطین‏" ، دیگر بار " صفین‏" را پدید آوردند و صف حق و باطل برابر هم ایستاد و "مارقین‏" نیز در " نهروان خیانت‏" از پشت‏ خنجر زدند. بازرگانان، تهی دست از بازار برگشتند و کالاى "آزادى‏" شان قلابى از آب در آمد و روى‏ دستشان باد کرد. شیادان و مزدورانى که سنگ " توده" و "خلق‏" را به سینه مى ‏زدند،  به دست همان توده و خلق، سنگسار شدند و نفاقشان علنى و مشتشان باز شد.

در این همه سال که برما گذشته است، " فجر پیروزى‏" با " شب ‏کین توزى‏" درگیر بوده و حق و باطل، هنوز هم به نوعى دیگر در برابر هم صف آراسته‏ اند. در این سالهاى پرفراز و نشیب، با همه‏ وجود، غربت‏ حسین(ع) و مظلومیت على(ع) را حس کردیم و میدان احد و معرکه صفین و صحنه کربلا بارها برایمان تکرار شد.

با نفاق و کفر جنگیدیم و احزاب مهاجم را تا آن سوى "خندق ‏پیروزى‏" عقب راندیم. پرچم شرق و غرب را از بام تزویر به زیرکشیدیم. و... دراوج قدرت، از پشت‏ خنجر خوردیم و در نهایت ‏تنهایى و مظلومیت، تنها خداى یکتا دلمان را گرم و عزم ما را جزم مى‏ کرد و به آینده امیدوارمان مى ‏ساخت.

در تمامى این مراحل، پیر و مراد ما، همچون نوح، کشتیبان انقلاب ‏در امواج توطئه‏ ها بود و با بصیرتى الهى "راه‏" مى‏ نمود و براى‏"رهروان‏" از میان آن همه خطرها "معبر" مى ‏گشود.

دردمندانه به سوک امام امت(ره) نشستیم و پس از آن پیر، با مولاى جدیدمان پیمان ولایت‏ بستیم، ولى دشمن، جبهه جدیدى بر ضد انقلاب گشود که رهبر انقلاب، از آن با " شبیخون فرهنگى‏" یاد کرد.

افعى ‏هاى خفته در لابه لاى جراید و مجلات، به نیش زدن و سمپاشى ‏پرداختند.

محور عملیات دراین نبرد، مدرسه ‏ها، خانه‏ ها، مطبوعات، فیلم‏ها، جشنواره‏ ها، ماهواره و اینترنت، القائات برخى استادان دردانشگاه، نشر و پخش رمان‏ هاى مبتذل وخانمان سوز، اشاعه بى ‏دینى وسکولاریسم، قداست زدایى از مقدسات و توهین به باورهاى دینى این‏امت ‏بود. مى‏ خواستند عناصر فرارى و مرده و فسیل شده را دوباره ‏زنده کنند و ابوسفیان‏ هاى کینه ‏توز را به صحنه آورند.

حادثه‏ هاى تلخى داشتیم. و فراز و فرودهاى شگفت، عبرت آموز وروشنگر بر این امت ‏شهید داده گذاشت.

اینک، ماییم و "انقلاب اسلامى‏" ، که یادگار امام راحل است.

ماییم و رهبرى که درخروش و خلوص و درایت و صلابت، "خلف‏ صالح" امام امت است.

ماییم و نسلى پویا، که هم "آماج فتنه‏ ها" ست و هم " ذخیره‏ انقلاب."

ماییم و یک جهان دشمن، که در قالب " نظام هاى استکبارى‏" شکل ‏گرفته است.

ماییم و یک جهان دوست، که در مبارزات ضد استکبارى و حق طبانه‏ ملتهاى مظلوم، متجلى است و همه چشم به "ام القرى ایران‏" دوخته ‏اند و تشنه معارف ناب مکتب اهل‏بیت علیهم السلام اند.

ماییم و جنگ فرهنگها در عصرحاضر و تلاش گسترده " وهابیت‏ آمریکایى" بر ضد "اسلام ناب محمدى‏" .

ماییم و جبهه‏ هاى متعدد گشوده در برابر انقلاب، در ابعاد سیاسى، نظامى، فرهنگى و اقتصادى، که این مرحله، بیش از گذشته،"بصیرت" و "هوشیارى" و "آمادگى‏" و "پیام رسانى‏" و" تبیین‏" مى ‏طلبد.

ما امروز هم، گرفتار مشکل "صدا" درجهان شلوغى هستیم که ‏دروغ هاى نشسته بر امواج صوتى و تصویرى، عرصه را بر تابش و جلوه‏ حق، تنگ ساخته است.

چشم و گوش انقلاب، باید بسیار تیزبین‏ تر و حساس‏تر باشد، تا هم‏ فتنه‏ ها را در قالب‏ هاى جدیدش بشناسد و هم دروغ‏ها، تحریف‏ ها، شایعات و غوغا افکنى ‏ها و فتنه‏ انگیزى ‏ها، فرزندان انقلاب و نسل دوم‏ جمهورى اسلامى را از "جلوه ناب دین‏" غافل نسازد.

اگر ما پیمان نشکنیم و عوض نشویم، نه بیم شکست انقلاب هست، نه ‏خوف سست ‏شدن بنیان‏ هاى آن.

رسالت رساندن این نهضت ‏به "عصرحضور" و سپردن آن به دست‏"خورشید عصر غیبت" ، بر دوش ماست.

جبهه انقلاب و پیمان بستگان با آرمان دهه فجر، باید بیش ازا ین " تلاش و تحرک و همبستگى نشان دهند."